Συγχαρητήρια για την προσπάθεια στους καλλιτέχνες του θιάσου Rubicone. Η ιδέα τους να «ανεβάσουν» μικροαστικό μελό είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες του καιρού. Μετά τον ανταγωνισμό από άλλους θιάσους, όπως π.χ. το ΠΑΜΕ, η ομάδα των εν λόγω καλλιτεχνών μπήκε ξανά δυναμικά στην διεκδίκηση του ευαίσθητου καταναλωτή ακροαμάτων και θεαμάτων, κάνοντας τρίπλα παίκτη βγαλμένου από σπλάχνα του μικροαστικού πόπολου. Νομίζω ότι τα κομμούνια του ΚΚΕ τρώνε πλέον την σκόνη των αναρχικών καλλιτεχνών του Rubicone.
Αν και η σκηνογραφία ήταν ψευδό-glamour, τα κουστούμια κάζουαλ, η σκηνοθεσία χάλια, η φωτογραφία φλου, ευελπιστούμε ότι θα επιστρέψουν αυτοί οι ελπιδοφόροι δημιουργοί καταστάσεων με πιο καλά και εμπεριστατωμένα στοιχεία, καλλιτεχνικά και όχι μόνο..
Το ότι αυτή τη φορά φέρθηκαν με ευγένεια στον δημόσιο λειτουργό ίσως να προαναγγέλει μια στροφή του αριστερίστικου «επαναστατικού» ρεφορμισμού στη «νομιμότητα» του τρε κομιλφό ακτιβισμού..
«..δια τον φόβο των Ιουδαίων», παρότι σχεδόν αποκλείεται τόσο αυτόνομοι ζηλωτές καλλιτέχνες να «κατεβάσουν» το αριστούργημα τους από το κανάλι τους στο YouTube, διασώσαμε το video documento στο δαιμόνιο κανάλι μας. Ελπίζουμε και ευχόμαστε το προφανές. Δεν υπάρχει πιθανότητα, ούτε μια στο εκατομμύριο -που λέει και το αφεντικό όλων μας, ο Αλ6ς-, μια αναρχική αντικαπιταλιστική γκρούπα, που είναι ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την κοινωνία του θεάματος, να διεκδικήσει «πνευματικά δικαιώματα». Το «ηθικό πλεονέκτημα» της ζαίας φασιστεράς φωτίζει το δρόμο μας.
Το μετα-πρόγραμμα της παράστασης που επανα-συμβολοποιεί το έργο τέχνης μάλλον μπερδεύει τον μέσο θεατή αλλά η δεοντολογία επιβάλει να το αναδημοσιεύσουμε. Η επανάσταση στην τέχνη και η επανάσταση γενικώς θα αργήσει.. Πληροφορίες, όχι καλά διασταυρωμένες, κάνουν λόγο για ατύχημα. Η ελπίδα έπεσε πάνω στην επανάσταση και η επιστήμη δίνει αγώνα ανάνηψης.
Παρέμβαση του Ρουβίκωνα στη ΔΟΥ ΙΖ Αθηνών
Στους προκλητικά βίαιους καιρούς που βιώνουμε, κάθε ημέρα είναι ημέρα αγώνα για το αυτονόητο που έχει μπει στο στόχαστρο, που κινδυνεύει να χαθεί για την κοινωνική πλειοψηφία, που έχει ήδη χαθεί για χιλιάδες ανθρώπους – εργαζόμενους-ες που τους εκμεταλλεύθηκε το σύστημα μέχρι τέλους και μετά τους πέταξε στην βαρβαρότητα του κοινωνικού περιθωρίου, της εξαθλίωσης ακόμη και της αυτοχειρίας. Είναι αγώνας για να σταθούμε στο ύψος των αναγκών μας και να μη μείνουμε αμέτοχοι στις προκλήσεις των καιρών.
Τα θεμελιώδη κοινωνικά αγαθά της στέγης, του νερού και της πρόσβασης σε ενέργεια και μέσα μαζικής μεταφοράς εδώ και χρόνια σταδιακά και μεθοδικά γίνονται νέες πηγές κερδοφορίας για το κεφάλαιο και τα εκτελεστικά του όργανα, δηλ. την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα πλοκάμια του κρατικού μηχανισμού. Πλέον, όμως, η επίθεση έχει μπει στην τελική της ευθεία. Με το περιβόητο πολυνομοσχέδιο εν όψει της 3ης αξιολόγησης, που έγινε νόμος του κράτους στις 15/1/18, θεσμοθετείται από την 1η Μάη 2018, ο οριζόντιος πλειστηριασμός μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας κάθε κατοικίας όχι μόνο για χρέη σε τράπεζες και ιδιώτες, αλλά και στο δημόσιο (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία) για ληξιπρόθεσμες οφειλές ακόμη και των 500 ευρώ. Παράλληλα, στα πλαίσια προσπάθειας καταστολής ενός ελπιδοφόρου και μαχητικού κινήματος που έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και το οποίο έχει καταφέρει παρά τις μικρές του δυνάμεις σημαντικές νίκες, νομοθετήθηκε ένα «ιδιώνυμο» καθεστώς ποινικών διώξεων για όποιο υποκείμενο αντιστέκεται και παρεμποδίζει με τον οποιοδήποτε τρόπο την διεξαγωγή των πλειστηριασμών.
Και επειδή η καταστολή δεν έχει μόνο φυσική υπόσταση, αλλά έχει και πνευματική, η μηχανή της αστικής προπαγάνδας δουλεύει με πυρετώδεις ρυθμούς. Επιδιώκοντας η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να γίνουν οι διαδικασίες όσο πιο αθόρυβα, αναίμακτα και αποτελεσματικά γίνεται, εξαπολύει συρρέοντα ψεύδη σχετικά με το οικονομικό προφίλ των οφειλετών και των σπιτιών που πλειστηριάζονται, αλλά πλέον δεν την πιστεύουν ούτε και οι πέτρες. Η επίθεση αφορά τόσο τρομακτικά μεγάλο αριθμό πληττόμενων ανθρώπων, που είναι αδύνατον να φιμωθεί η πραγματικότητα. Περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χρέη άνω των 500 ευρώ, τα οποία αθροιστικά αφορούν μόνο σε 20 δις ευρώ (απ’ αυτούς 3 εκατομμύρια χρωστούν λιγότερο από 3.000 ευρώ), ενώ 80 δις ευρώ χρωστούν αθροιστικά μία χούφτα μόνο μεγαλοοφειλετών, οι οποίοι χαίρουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από το κράτος με σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές και διαγραφή χρεών. Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει τον πλειστηριασμό τουλάχιστον 1000 κατοικιών το μήνα, μεγάλο κομμάτι των οποίων αφορά σε λαϊκά σπίτια και σε σπίτια πρώτης και μοναδικής κατοικίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εγκληματική -πλην «νόμιμη», «αναγκαστική» και «απλά διαδικαστική»- ενέργεια της ΔΟΥ ΙΖ Αθηνών, όπου εξέδωσε εντολή κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας μία συνταξιούχου στο δήμο Ζωγράφου. Για μικροοφειλές στην εφορία της τάξης των 4.798 ευρώ, οι οποίες αφορούν κυρίως σε ΕΝΦΙΑ από το 2012 και μετά, πετούν στο δρόμο μία συνταξιούχο βγάζοντας στο σφυρί το σπίτι της, ένα διαμέρισμα 51 τ.μ.
Επιλέξαμε να κάνουμε παρέμβαση στην συγκεκριμένη ΔΟΥ πρωταρχικά για να ορθώσουμε ένα ακόμη ανάχωμα στον αγώνα που δίνουμε, ώστε να μην βρεθεί στο δρόμο κανένας άνθρωπος της τάξης μας, για να σπάσουμε το άβατο της ατομικής διαπραγμάτευσης, της ντροπής και της ενοχής που είναι ένας σίγουρος δρόμος ήττας, αλλά για να αναδείξουμε επίσης, ότι υπάρχει και ατομική ευθύνη. Καταρχήν, η εντολή για κατάσχεση ακινήτου για χρέη στο δημόσιο εναπόκειται στην κρίση και την προσωπική επιλογή του εκάστοτε δ/ντη του δημόσιου ταμείου, στη συγκεκριμένη περίπτωση στην διοικητική διεύθυνση της ΔΟΥ ΙΖ Αθηνών. Και δεύτερον, ακόμη και αν πρόκειται για άμεση κυβερνητική εντολή οι κατώτεροι θεσμικά «εκτελεστικοί φορείς» έχουν πλήρη ευθύνη των πράξεών τους και της επιλογής τους να ενισχύσουν ή να αποτρέψουν στην εφαρμογή του ένα νομοθετικό πλαίσιο. Προφανώς, δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα βρεθούν πολλοί «καλοθελητές» του συστήματος να εκδώσουν χιλιάδες τέτοιες εντολές κατάσχεσης λαϊκών κατοικιών για ευτελείς οφειλές, οφειλές που η ίδια η κυβερνητική πολιτική έχει δημιουργήσει πετσοκόβοντας μισθούς, επιδόματα και συντάξεις, αυξάνοντας δυσανάλογα τους φόρους εισοδήματος, θεσμοθετώντας τον ΕΝΦΙΑ και στέλνοντας μεγάλο κομμάτι του παραγωγικού δυναμικού στην ανεργία. Αποτελεί ξεκάθαρη στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου στην παρούσα χρονική στιγμή. Βέβαια, όσο υπεύθυνο είναι το αστικό μπλοκ από την κορυφή της ιεραρχίας του μέχρι το τελευταίο του εξουσιαστικό γρανάζι, άλλο τόσο και ακόμη περισσότερο είμαστε εμείς, ο καθένας ξεχωριστά για την υπεράσπιση ή μη των ζωών μας.
Κάθε είδος χρέους είναι ένα διαχρονικό και κλασικό πλέον κατασκεύασμα των κεφαλαιοκρατών για να για να γεμίζουν κι άλλο τα απύθμενα στομάχια τους, αλλά είναι και ένα μέσο υποταγής, ανελευθερίας και διαρκούς ομηρίας. Ο άνθρωπος όσο χρωστάει είναι αλυσοδεμένος και ζει με τον καθημερινό φόβο να του πάρουν ακόμη και το ελάχιστο βιοποριστικό μέσο που του έχει απομείνει. Ο φόβος πρέπει να αλλάξει στρατόπεδο. Αυτό γίνεται μόνο με μαζικοποίηση και μαχητικότητα των δράσεων του κινήματος. Ο φόβος όταν κάποιος είναι μόνος του θριαμβεύει, καταλύει και το τελευταίο οχυρό, όπως κι αν αυτό έχει μορφοποιηθεί. Η οργή για το δίκιο του φτωχού, του εκμεταλλευόμενου, του επισφαλώς εργαζόμενου, του άνεργου είναι ο μόνος αστάθμητος παράγοντας στο καλά ενορχηστρωμένο σχέδιό τους.
Καλούμε όλον τον κόσμο που πλήττεται να παλέψει. Καλούμε σε οργανωμένο, ακηδεμόνευτο και μαχητικό αγώνα σε κάθε γειτονία, σε κάθε ζωτικό χώρο παρέμβασης. Καλούμε σε αγώνα χωρίς υποχωρήσεις για την υπεράσπιση της τάξης μας.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ.
ΟΠΟΙΟΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΖΕΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ, ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ.
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
Μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας