Με την φασιστερά του απατεώνα προδότη Τζίφρα δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα. Είναι λαμόγια πεινασμένα για εξουσία, εντελώς λυσσασμένα..κανένας ορός δεν θα τα επαναφέρει στην ανθρώπινη κατάσταση.
Από τα φοιτητικά μου χρόνια ο εσμός του €λιγούρικου «αριστερού» καφενείου έχει υποφέρει τα πάνδεινα. Ως μέλος ακροαριστερής οργάνωσης, αλλά και αργότερα ως αυτόνομος αριστερός, τότε, θυμάμαι πολύ καλά πως όλα αυτά τα προ-τζιφροειδή τα είχαμε στην σφαλιάρα άπαντες.. ήταν σε πλήρη ανυποληψία και πρόσφεραν άφθονο γέλιο όταν είχες χρόνο να ξεσκάσεις και να ξεφύγεις από την ντούρα πολιτικοποίηση των καιρών. Τα παιδιά του Κύρκου ήταν οι κατεξοχήν «Τζανετάκοι» στο κίνημα. Με τους μόνους που έπαιζα σοβαρές «σφαλιάρες» τότε και κάναμε κάποια συζήτηση επιπέδου ήταν οι κνίτες (Πανσπουδαστική) από τ΄ αριστερά και ελάχιστοι νεολαίοι ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΠ). Με τα ΔΑΠιτάκια δεν είχα πολλά πολλά, μόνο με τον υπεύθυνο σπουδαστικού της ΟΝΕΔ τότε είχα κάποιες κουβέντες και μέχρι εκεί.. Πολιτικά-Συνδικαλιστικά υπήρξα σε έντονη και αδιάλειπτη δραστηριότητα τότε, στα φοιτητικά μου χρόνια, και για αρκετό διάστημα. Τη μικροαστιλά των μουνόπανων που ανήκουν στον «χώρο» Τζίφρα την έχω μάθει καλά, έχω διδακτορικό πάνω σ΄ αυτόν τον εσμό.
Ο ροζ queer σταλινισμός της κάθε αριστεροπουτσότριχας είναι πιο βρώμικος και βάρβαρος από τον brutal παραδοσιακό και δυστυχώς αυτό θα γίνεται κάθε μέρα και πιο εμφανές και κατανοητό από τις πλατιές λαϊκές μάζες (όπως τις αποκαλούν οι αριστεροί της πούτσας). Η μικρή ιστορική μου αναφορά έγινε για να τονιστεί το αδιάσειστο ιστορικό επιχείρημα σχετικά με το τι κάνουν οι κομπλεξικοί όταν αποκτούν εξουσία. Επιπροσθέτως, επειδή αυτά τα κνώδαλα δεν θα έπαιρναν ποτέ εξουσία μόνο λόγω της πολιτικής κρίσης του παραδοσιακού πολιτικού κατεστημένου, φόρτωσαν με μπόλικη «Αυριανή» (που μετατράπηκε σε Αυγιανή) ΠΑΣΟΚίλα από τα κάτω ράφια για να δέσει το γλυκό της κυβερνητικής σκατίλας. Όταν τρως σφαλιάρες από παντού, για χρόνια, και είσαι κάργα ανυπόληπτος, πολιτικά και κοινωνικά, θα βγάλεις γούστα βρώμικα και φασιστερά μόλις πάρεις εξουσία..σχεδόν νομοτέλεια αυτό.
Δεν πιστεύω ο Δημήτρης Χατζόπουλος να προσδοκούσε «δημοκρατική» αντιμετώπιση από την φασιστό-κωλοφυλάδα «Η ΑΥΓΗ». Ο Νίκος Χατζηνικολάου είναι ομότιμος καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, όποτε εύκολα καταλαβαίνει κάθε ελεύθερος το φρόνημα πολίτης τι είδους γράμματα δεν μαθαίνει στους νέους καλλιτέχνες. Διαβάστε το άρθρο: «Όταν το μίσος γίνεται εικόνα», μόνο αν πάσχετε από αναπόδραστο ψυχαναγκασμό με έντονες τάσεις κατανάλωσης πνευματικού εμετού. Θα παρακαλέσω επίσης τους μαθητές του να μην γιαουρτώνουν τον ομότιμο, ούτε να τον φτύνουν… δεν θα γίνουμε όλοι τζιφραίοι και αγανακτισμένοι. Σε κάθε περίπτωση, σε εποχές οικονομικής κρίσης, το γιαούρτι τρώγεται, όπως και κάθε ζαρζαβατικό. Δεν ταΐζουμε με «ηρωική φήμη» αγράμματους γλειψιματίες ομότιμους κ. ά. σούργελα της τζιφραϊκής αυλής.
Στην ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (31.7.2016) δημοσιεύθηκε άρθρο του κ. Νίκου Χατζηνικολάου, ομότιμου καθηγητή της Ιστορίας της Τέχνης, με τίτλο: «Όταν το μίσος γίνεται εικόνα». Στις 3.8.2016 στάλθηκε ως απάντηση η παρακάτω γελοιογραφία, την οποία η εφημερίδα δεν δημοσίευσε. – Dimitris Hantzopoulos
Θα επανέλθω δριμύτερος, καυτός και καλοκαιρινός..
Το party με τα μουνόπανα του Τζίφρα μόλις άρχισε και προμηνύεται διασκεδαστικότατο. Ας χαρούμε τουλάχιστον την πτώση της Πομπηίας που προκαλεί ο απατεώνας προδότης Τζίφρας και η συμμορία του. Ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί η ιστορία, που είναι μεγάλη πουτάνα, να φέρει μέχρι και αφύπνιση των ραγιάδων. Σε κάθε περίπτωση το γλεντάμε, τέτοιες βολικές κότες (κοτάρες μπορώ να πω), σαν τα γιουσουφάκια τους τζιφραίους, δεν γεννάει συχνά ο καιρός.
Είναι λίγο σαν να κλέβεις Εκκλησία, αλλά δεν φταίω εγώ γι΄ αυτό…