Η αγάπη είναι ψυχοκομπίνα
της εξουσίας και των εξουσιαστών.
Όποιος αγαπάει μπορεί και να μισήσει. Πιο συχνά μισεί μάλιστα ο αγαπών παρά «αγαπάει». Η αγάπη είναι ο δολιότερος εγωισμός, ένας φρικτός ανθρωποκεντρισμός, που εισήγαγε η χριστιανική βαρβαρότητα για να έχει δούλους του θεού και γενικώς (εθελοντικούς) δούλους.
Η φιλότητα και ο έρωτας είναι το ψυχόρμητο του ελευθέρου ανθρώπου.
Η φιλότητα και ο έρωτας είναι κάτι άλλο από την αγάπη. Είναι ο δικός μας κόσμος, ο Ελληνικός. Ο τόπος της δημιουργίας και του φωτός. Έχω δει ερωτευμένους και ερωτεύσιμους να λάμπουν. Ποτέ δεν είδα αγαπώντα και αγαπησιάρη ευδαίμονα.
Εν συντομία:
Η αγάπη μισεί τον έρωτα και την φιλότητα.