Δαίμων Δαήμων
Δεν θα υπογράψω ποτέ εκεί που υπογράφουν οι τσατσορουφιάνοι του απατεώνα εγκληματία προδότη Αλ6 Τζίφρα ή και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της κλαψωμούνας αριστεράς (ή «αριστεράς»).
Υπογραφές:
Δεν θα ζητούσα ποτέ από έναν προσκυνημένο δωσίλογο που παριστάνει τον ΠτΔ (πρωταθλητή των διορισμών όταν ήταν υπουργός) Απονομή Χάριτος, νομιμοποιώντας τον έτσι και ξεπλένοντάς τον.
Δεν θα ζητούσα ποτέ την παρέμβαση του υπουργείου της (αστικής) Δικαιοσύνης. Είναι φανερό ότι οι αριστεροί του κώλου και απόγονοι του στόλου έχουν ξεχάσει τις βασικές αρχές της «επαναστατικής θεωρίας» και το πως αντιμετωπίζουμε εμείς οι σοσιαλιστές τα ζητήματα της καπιταλιστικής «δικαιοσύνης».
Καλύτερα αριστερά υποστυλώματα δεν θα μπορούσε να βρει ο κοτζαμπάσικος πατριαρχικός καπιταλισμός του εγχώριου προτεκτοράτου ακόμα κι αν έψαχνε στα βάθη του σεχταριστικού αριστερισμού, στις πεδιάδες της πιο προδοτικής σοσιαλδημοκρατίας, ή και στο βόθρο του σοσιαλσωβινισμού.
Είναι παραπάνω από προφανές ότι η ποινή είναι σκληρή και άδικη και ότι ταυτόχρονα οι συμψηφισμοί που κάνουν οι «ευαίσθητοι» μικροαστοί (αριστεροί και δεξιοί λαϊκιστές) είναι χυδαίοι.
Από το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» στο «νόμος είναι το δίκιο του λαμόγιου» ένα τσιγάρο δρόμος και μπόλικο (μικρο)αστικό ή και προλεταριακό μελόδραμα κακής ποιότητας που μπροστά του τα μελό του Απόστολου Τεγόπουλου, που η συνεργασία μου μαζί του υπήρξε για ΄μενα εξόχως τιμητική, μοιάζουν (ή και είναι) κιν/κά αριστουργήματα!
Ως γόνος εκ πεσούσης αριστοκρατικής οικογένειας της επαρχίας με μάνα προλετάρισσα (θυρωρός και καθαρίστρια) που μας μεγάλωσε (εμένα και την αδερφή μου) με τίμιο μεροκάματο στον σκληρό και απάνθρωπο ιδιωτικό τομέα κι όχι βολεμένη μετά από γλείψιμο ή και απατεωνιά στο κράτος, αρνούμαι να προδώσω την ιστορία της και την δική μου, στην οποία θα κάνω εκτενή μνεία, εν ευθέτω χρόνω, μπας και τελειώσω ολοκληρωτικά με τους γλίτσες μικροαστούς και το άθλιο μικροαστικό πόπολο που μας έχουν κυκλώσει επικίνδυνα.
Είναι παραπάνω από προφανές ότι μ΄ αυτούς που πρωτοστατούν στο ψήφισμα διαμαρτυρίας αλλά και με τα πρόβατα που ακολουθούν στην επανάσταση του καναπέως δεν θέλω να έχω (πλέον) καμία απολύτως σχέση.
Το σκέφτομαι σοβαρά εφεξής να μην δηλώνω αριστερός αλλά μόνο δημοκρατικός πολίτης. Δεν μου το επιτρέπουν οι «βαριές υπογραφές» των λαμόγιων της αριστεράς να είμαστε συγκάτοικοι, ούτε στην τρέλα. Επειδή αυτοί είναι οι πολλοί και «δυνατά» χωμένοι στο σύστημα, με τα μαγαζάκια τους, αρνούμαι πλέον να σπαταλάω δυνάμεις για αυτή την «άλλη αριστερά» που δεν την διακρίνω δυστυχώς ούτε μέσα στην κοινωνία (κοινωνική αριστερά).
Δεν έχουμε πλέον πρόβλημα ηγεσίας (δηλ. αυτό που είχαμε πάντα..) αλλά πρόβλημα λαού. Ο λαός είναι για τα μπάζα. Ένας εσμός συναισθηματικά αναλφάβητων λοβοτομημένων προβάτων που προσμένει αυτοκαταστροφικά τον σωτήρα που θα τον ενταφιάσει οριστικά και αμετάκλητα, σούμπιτο, αντάμα με το έθνος-κράτος.
Είναι παραπάνω από αυτονόητο ότι οι φατσοφίλοι και γενικώς οι ακόλουθοι στα social media που φρικάρουν από τις θέσεις μου και τη στάση μου πρέπει να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, ή και με τυμπανοκρουσίες, από τα προφίλ και τις σελίδες μου. Ας μην κουραζόμαστε αμφότεροι. Είμαστε από άλλους κόσμους και ο κόσμος μου δεν σας είναι χρήσιμος. Δεν είμαι ωφέλιμος σε εθελόδουλους κλαψομούνηδες ραγιάδες. Μάλλον κακό τους κάνω και ταράζω και τον ύπνο τους.
Της αγίας (αριστερής) κατίνας, βοήθειά μας
