Δαίμων Δαήμων
13 Θέσεις για την συνέχεια και την ανυπαρξία του μηδενός
Προς εκπλήρωση της δέσμευσης που είχα αναλάβει μέσω σχολίου μου στην ανάρτηση «21 Θέσεις για την ενότητα της σκέψης…» του φίλου Ιωάννη: συνέταξα τις 13 Θέσεις για την συνέχεια και την ανυπαρξία του μηδενός. Όπως είχα πει και στο σχόλιο μου διάλεξα το 13 γιατί είμαι Παναθηναϊκός και Rock ‘n’ Roll. Εσχάτως θυμήθηκα ότι για εμάς τους Έλληνες υπάρχει 13ος θεός, και όχι μόνο…
- Το άπειρο δεν είναι δύο ξαπλωμένα πλακουτσωτά μηδενικά που συνευρίσκονται στο σύμπαν. Είναι μια τάξη μεγέθους που αποδίδεται κλασματικά με το 0 (μηδέν) στον παρονομαστή, όσο και αν οι μαθηματικοί επιμένουν ότι αυτό απαγορεύεται.
- Το άπειρο υπάρχει ακριβώς επειδή δεν μπορεί να υπάρξει το μηδέν ως ουσία.
- Το μηδέν δεν είναι παρά μια απονενοημένη αναπαράσταση της ελεύθερης βούλησης.
- Ο Λόγος προκύπτει από την ενότητα του κόσμου και όχι ο κόσμος από την ύπαρξη του Λόγου.
- Θρυμματισμένος κόσμος δεν υφίσταται ούτε εν μέρη, ούτε εν όλω. Η σύσταση των ορίων -κατ΄ επέκταση των μερών του όλου, αποτελεί καθαρή διαδικασία των βροτών επιθυμιών.
- Η οικειοποίηση του κόσμου δεν συνίστατε στην σύλληψη του αλλά στην δράση.
- Δεν σκεφτόμαστε επειδή υπάρχουμε. Δεν υπάρχουμε για να σκεφτόμαστε. Σκεφτόμαστε για να δρούμε. Σκεφτόμαστε επειδή είμαστε αναγκασμένοι να δρούμε.
- Ο χρόνος είναι φυλακή μόνο για όσους αποζητούν την αιωνιότητα.
- Τα πάντα μπορεί να είναι μια στιγμή. Μια στιγμή ουδέποτε υπήρξε τα πάντα.
- Η ρωγμή δεν είναι ένα χρονικό ασυνεχές αλλά μια συνεχής φαντασίωση της υπέρβασης του δυνατού.
- Το εφικτό δεν είναι παρά ακόμη μια απάτη στο λεξιλόγιο της τελειότητας.
- Υπάρχουν μόνο άτομα και κενό.
- Fuzzy Logic (Ασαφής Λογική)
1. Ἀναξίμανδρος Πραξιάδου Μιλήσιος. οὗτος ἔφασκεν ἀρχὴν καὶ στοιχεῖον τὸ ἄπειρον, οὐ διορίζων ἀέρα ἢ ὕδωρ ἢ ἄλλο τι. καὶ τὰ μὲν μέρη μεταβάλλειν, τὸ δὲ πᾶν ἀμετάβλητον εἶναι. μέσην τε τὴν γῆν κεῖσθαι, κέντρου τάξιν ἐπέχουσαν, οὖσαν σφαιροειδῆ· τήν τε σελήνην ψευδοφαῆ, καὶ ἀπὸ ἡλίου φωτίζεσθαι· ἀλλὰ καὶ τὸν ἥλιον οὐκ ἐλάττονα τῆς γῆς, καὶ καθαρώτατον πῦρ.
Εὗρεν δὲ καὶ γνώμονα πρῶτος καὶ ἔστησεν ἐπὶ τῶν σκιοθήρων ἐν Λακεδαίμονι, καθά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ, τροπάς τε καὶ ἰσημερίας σημαίνοντα· καὶ ὡροσκόπια κατεσκεύασε.
2. Καὶ γῆς καὶ θαλάσσης περίμετρον πρῶτος ἔγραψεν, ἀλλὰ καὶ σφαῖραν κατεσκεύασε.
Τῶν δὲ ἀρεσκόντων αὐτῷ πεποίηται κεφαλαιώδη τὴν ἔκθεσιν, ᾗ που περιέτυχεν καὶ Ἀπολλόδωρος ὁ Ἀθηναῖος· ὃς καί φησιν αὐτὸν ἐν τοῖς Χρονικοῖς τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς πεντηκοστῆς ὀγδόης Ὀλυμπιάδος ἐτῶν εἶναι ἑξήκοντα τεττάρων καὶ μετ’ ὀλίγον τελευτῆσαι [ἀκμάσαντά πη μάλιστα κατὰ Πολυκράτην τὸν Σάμου τύραννον]. τούτου φασὶν ᾄδοντος καταγελάσαι τὰ παιδάρια, τὸν δὲ μαθόντα φάναι, “βέλτιον οὖν ἡμῖν ᾀστέον διὰ τὰ παιδάρια.”
Γέγονε δὲ καὶ ἄλλος Ἀναξίμανδρος ἱστορικός, καὶ αὐτὸς Μιλήσιος, τῇ Ἰάδι γεγραφώς.
Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων / Διογένης Λαέρτιος – Βιβλίο Β
21 Θέσεις για την ενότητα της σκέψης.. | Κυριακή, 19 Αυγούστου 2012
1. Το θραύσμα έγινε και αυτό μέρος του συνεχούς.
2. Δεν υπάρχει πλέον θραύσμα αλλά κατακερματισμός και συνεχές του κατακερματισμένου.
3. Η ενότητα δεν είναι πιά στοιχείο του δεδομένου κόσμου.
4. Η κριτική στην ενότητα δεν είναι πιά κριτική, αλλά ιδεολογία του κατακερματισμού.
5. Η ικανότητα του Λόγου ενοποίησης είναι κριτική ικανότητα κριτικής της θραυσματοποίησης του κόσμου.
6. Ο αστικός κόσμος αφομοίωσε την θραυσματικότητα.
7. Η κριτική του αστικού κόσμου δεν μπορεί να μην είναι αναγκαία και κριτική της θραυσματικότητας.
8. Ο κόσμος έχει Νόημα, μπορεί να απεικονισθεί διαυγώς.
9. Το μη-Νόημα δεν είναι παρά η κρίση ενός Νοήματος.
10. Η σαφήνεια και η διαύγεια είναι αντίθετη στον αστισμό, η ασάφεια και η ομιχλώδης έκφραση είναι με τον αστισμό.
11. Όπως δεν υπάρχει πλέον ρεαλισμός, δεν υπάρχει και πέραν του ρεαλισμού.
12. Το τέλος της αστικής εποχής δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένο απο κάποια φυσική νομοτέλεια, αλλά το τέλος του αστικού Λόγου έχει ήδη συμβεί.
13. Δεν υφιστάμεθα μόνον την τυρρανία της μαζικής κουλτούρας, αλλά και την τυρρανία των πρωτοπορειών.
14. Η τεχνική της τέχνης είναι μια αυτονόητη προϋπόθεση που ξεχάστηκε.
15. Όλοι μπορούν να γράψουν μια αλλοκοτιά, άλλοι καλά άλλοι άσχημα, λίγοι όμως μπορούν να γράψουν ένα Σοννέτο.
16. Οι εργάτες δεν είναι ανόητοι, θέλουν ψωμί.
17. Η αναγκαιότητα είναι τόσο απόλυτη, όσο απόλυτη παραμένει η άγνοιά της.
18. Και να γνωρίσει κανείς κάποια αναγκαιότητα, πάλι απόλυτη θα παραμείνει, όπως ένα τεράστιο κύμα.
19. Η υπερ-επανάσταση και η υπερ-εξέγερση είναι ένα πτώμα.
20. Απέναντι στους Δεξιούς αν δεν είσαι σταλινικός όταν αυτοί είναι αντισταλινικοί, είσαι ένας απο αυτούς.
21. Δεν είναι όλοι οι δεξιοί Φασίστες. Υπάρχει ένας που δεν είναι.
