Άπειρον

Δεν έχουν χάσει οι λέξεις το νόημα τους

αλλά το νόημα δεν βρίσκει πάντα τις λέξεις.

Νόημα υπάρχει πάντα,

ακόμα κι όταν μοιάζει να έχει χαθεί για πάντα.

Ειδικά τότε…

. . . Οι λέξεις ακολουθούν.

Οι λέξεις δεν είναι τα δομικά στοιχεία της σκέψης

αλλά τα κβάντα (quanta) στο fractal του Λόγου.

Όποιος διαπιστώνει την απώλεια νοήματος

και δεν είναι τούτο ένα ανεπαίσθητο ρήγμα του συνεχούς,

μας δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς

ότι είναι ένας ματαιόδοξος εξουσιαστής.

Ο «αντί»-εξουσιαστής διαπιστώνει συχνά ακριβώς το ίδιο.

Αν το ερώτημα: υπάρχει θεός (θεοί);

Έχει νόημα,

τότε ο κόσμος δεν έχει νόημα.

Το μόνο ίσως («θεολογικό») ερώτημα που έχει κάποιο νόημα

είναι αν ο θεός (θεοί) είναι αυτού του κόσμου ή κάποιου Εκείθεν

Το Εκείθεν (κεθεν < κε + -θεν) όμως δεν είχε νόημα.

Οι επί γης τοποτηρητές του Εκείθεν, δεν μας έχουν φέρει ποτέ κάτι από εκεί..

Το ότι έγινε κατορθωτό να επιβάλουν κάποιες θρησκείες την βασιλεία του Εκείθεν, δεν αποδεικνύει τίποτα για το Εκείθεν. Αντίθετα μας λέει πολλά για τις ρωγμές που εμφανίζει το fractal του Λόγου.

Ότι εκφέρεται δεν έχει απαραίτητα νόημα,

τα νοήματα όμως απαραίτητα, εκφέρονται.

Ο άνθρωπος, τόσο σαν ανθρωπολογία όσο και σαν βιολογία, δεν είναι παρά μια μικρή διάρκεια στην απειρότητα του σύμπαντος.

Το είναι, ΕΙΝΑΙ καθορισμένο,

όχι αυστηρά,

αλλά είναι . . .

Και θα ΕΙΝΑΙ.

Της κεκοσμημένης αρμονίας ποιητής / © Ἀγαθοδαίμων

error: Το περιεχόμενο προστατεύεται !!!